[13] dreamless-in-the-moonlight.blogspot.com

Adres bloga: dreamless-in-the-moonlight

Oceniająca: summer-sky

Autor: Lily

Ocena: Standardowa

Okładka 3/5pkt. 

Miniaturki, mrrr. Szkoda, że tak mało jest takich stron. Przynajmniej ja spotkałam się tylko z kilkoma. Otwieram. Wita mnie ciemność, która jest trochę przytłaczająca, rozjaśnia ją jedynie napis na nagłówku i ramka, ale o wyglądzie napisze w kolejnym punkcie. Nick – Lily, Nick jak Nick. Belka dość pusta, bo zawiera tylko kropkę. Może warto by poszperać i wybrać jakiś ładny cytat? Albo nawet zamieścić na niej co zawiera strona (mam na myśli miniaturki itd.)? Za to podoba mi się adres, jest taki tajemniczy. Wujek Google nie znalazł niczego takiego, wnioskuję zatem, że to twojego autorstwa.

Grafika 4/10pkt.

Wygląd strony niestety nie najlepszy. Zdecydowanie za ciemno, przez co ciężko się czyta. Nagłówek to jedynie zwykłe zdjęcie. Według mnie powielony na nim adres bloga nie jest konieczny. Na twoim miejscu, poszukałabym jakiegoś ładnego szablonu, tyle istnieje teraz szabloniarni. Wiem, że nie każdy potrafi stworzyć ładną oprawę strony (ja sama też nie), ale z pomocą szabloniarek, można sprawić, że blog naprawdę dobrze się prezentuję. A jak wiadomo, wygląd strony często jest powodem, dlaczego zabawimy gdzieś dłużej, tak więc odsyłam do szabloniarni, a jeśli nie, to przynajmniej do zmienienia koloru czcionek. Dobrze byłoby też, gdybyś ustaliła limit rozdziałów pokazywanych na stronie głównej. Jednakże podstrona, na którą mnie odsyłasz, jest w dużo lepszym stanie, dlatego tyle punktów.

Treść 32/60pkt.

Pozwoliłam sobie rozbić punktacje fabuły ze względu na różną tematykę tworów. Pozostałe składowe oceniałam już tylko na podstawie fanficka.

Zabiorę się najpierw za fanfick, gdyż uwielbiam Igrzyska Śmierci. Na stronie, na którą mnie odesłałaś, wygląd jest już zdecydowanie lepszy, jednak również nie zdradza nam nic na temat tematyki.

W rozdziale pierwszym brakuje mi wytłumaczenia kilku spraw. Na przykład dlaczego bohaterka, będąc kuzynką Annie, mieszka w Dwunastce albo dlaczego nie lubi Katniss. Dostaję natomiast coś niezwykle podobnego do oryginału. Och, jest i mój Peeta.

W rozdziale drugim widać, że blog staje się to coraz bardziej indywidualną historią, a nie jedynie kolejnymi Igrzyskami. Choć nadal nie mogę się wyzbyć wrażenia, że czytam o Katniss. Co do samej historii, to zastanawia mnie dlaczego bohaterka wróciła do domu, po to by w zasadzie od razu udać się do Pałacu Sprawiedliwości? Fragment podczas gotowania, napisany bardzo dobrze, doskonale oddaje uczucia bohaterki. 

W rozdziale trzecim choć nie podoba mi się to, że bohaterka staje się coraz bardziej drugą Katniss, muszę przyznać, że coraz lepiej się czyta i nawet zaczynam się trochę wciągać. Zaczynam już snuć przypuszczenia co do dalszej części historii i jestem ciekawa na ile się one zgodzą z twoim opowiadaniem. Lubię zaskakujące zakończenia rozdziałów. Ten był zaskakujący, jednak niestety nie dla mnie. Czytelnik oryginału domyśli się, że podkradana zwierzyna pochodzi z wnyków Gale’a i że to on przystawia jej nóż do gardła.

W rozdziale czwartym okazuje się, że jednak się nie pomyliłam. Początek jest jednak, przynajmniej według mnie, napisany nie najlepiej. Napisałam o tym dość sporo w poprawności, więc tu się streszczę. Pisząc takie sceny, szczególnie w pierwszej osobie liczby pojedynczej, strach jest uczuciem dominującym (chyba, że nazywasz się James Bond, a trzymają cię na muszce kilka razy jeszcze przed śniadaniem). U ciebie natomiast pojawia się wiele uczuć, ale strach na pewno nie jest głównym z nich. Pamiętaj, że bohaterka, pomimo trudów wychowywania się w dystryktach, poluje od niedawna, przeraża ją sam las, a co dopiero ktoś przykładający jej nóż do gardła. A dziewczyna myśli sobie o tym, że księżyc nie świeci, tylko odbija promienie słońca, a dopiero później przez chwilę jest przerażona, po czym wraca do dziwnych rozmyślań, jakby nie do końca na temat. Szczytem wszystkiego jest jak dla mnie chęć roześmiania się oprawcy w twarz. Ja rozumiem, że Kath to sarkastyczna dziewczyna i w ogóle, ale sarkazm nie zawsze wiąże się z szerokim uśmiechem (wystarczy obejrzeć kilka odcinków House’a). Szczególnie to konkretne zdanie, którego użyłaś („Powiedz to mieszkańcom dystryktu. Od nich się uczę [kraść]”), nie wydaje mi się czymś, z czego można by się śmiać albo być dumnym, to raczej dość gorzkie słowa.

Gdy Gale już ją puszcza, znowu bawi się w odważną. Nie wiem czemu, może ja mam jakieś mylne wrażenie, ale po pierwszym rozdziale nie wydawała mi się jakaś bardzo mężna. A tu proszę, kilka dni polatała po lesie i taka butna. Ja to bym zwiewała gdzie pieprz rośnie, obawiając się tylko, że chłopak potrafi świetnie rzucać nożami. Ale może jestem jakaś głupia z tym strachem, bo Kath najwyraźniej dobrze się bawi rozmyślając o tym, że chłopak zapewne posiada „kaloryfer”; ta sytuacja nawet mnie rozbawiała. Ja wiem, że to twoje opowiadanie, mam nadzieję, że nie potraktujesz tego jako obrazę. Jestem tu tylko po to, żeby skomentować całą twoją pracę niczym potencjalny czytelnik. Po prostu wydaję mi się, że nie zastanawiasz się w ogóle nad tym, co ty byś zrobiła w takiej sytuacji.

„Jego ręka ląduje na twarzy wyrażając załamanie moją osobą.” – zrobiłam w tej samej chwili co on, aż się uśmiałam jak przeczytałam, że również pacnął się w czoło. Ale to pozytywnie, może Ci się nie wydaję, ale ta wymiana zdań, pomimo że do szczytów inteligencji dziewczyny nie należy, jest dość błyskotliwa, jeśli chodzi o całość historii. Powinna spełniać rodzaj rozładowania emocji nabudowanych wcześniej i taka też jest.

W tym rozdziale zauważyłam również dość dużo neologizmów, które również nie do końca są na miejscu. We wcześniejszych postach albo nie było ich wcale, albo były w znacznie mniejszej ilości i wydaje mi się to lepsze. U pani Collins również ich nie znalazłam.

Pojawia się coraz więcej wtrąceń bohaterki, które dobrze byłoby jakoś zaznaczyć, bo mieszają się z resztą tekstu. Co więcej, czasami ich treść sprawia, że odbieram Kath jako małą dziewczynkę, ale o tym pisałam już wcześniej (dla przykładu: „Ups, chyba go wkurzyłam.”)

Nie wiem dlaczego ten rozdział aż tak się różni od pozostałych. Zauważyłam jeszcze, że składa się on z bardzo króciutkich akapitów (bez żadnych wcięć), najczęściej po dwa-trzy zdania. Nie jest to najlepszy zabieg, lepiej byłoby notować te spostrzeżenia dziewczyny odnoszące się do poprzedniej wypowiedzi za samym tekstem. Zanotuję o co mi chodzi w Poprawności w punkcie 20.

Pomiędzy rozdziałem czwartym a piątym duża nierówność. W pierwszym z nich, mdliło ją na widok krwi, teraz już ją to nie rusza. Tak tylko zauważyłam.

Na brodę Merlina! Dlaczego ona mu wstrzykuję morfinę!? Po pierwsze, z tego co pamiętam, u nich była morfalina, która jest strasznie drogim środkiem, zachowywanym jedynie na najgorsze przypadki ogromnego cierpienia. Ale nawet w naszym świecie nikt ci nie poda morfiny do zszywania rany!

W rozdziale szóstym wreszcie jakaś odmiana od latania nocą po lesie. Zastanawiam się jak ta dziewczyna daję radę utrzymywać się w pionie. No i dlaczego ten chłopak ją ostrzega? Jakby wiedział, że wymyka się wieczorami poza granice dystryktu. Wydało mi się troszkę naciągane, podobnie jak sytuacja w domu Gale’a była ciut sztuczna.

Widać, że Gale wspomina i tęskni za Katniss, mam nadzieję że rozwiniesz ten wątek.

Drugą część szósteczki przeczytałam tak szybko, że zapomniałam wynotowywać błędów i robić notatki dotyczące treści. Końcówka jest zaskakująca i chwała Ci z to, jednak powróciło to niemiłe uczucie, że czytam o Katniss.

Z kanonu morskich opowieści. Zaiście piracki trunek – rum

Mam jedno zastrzeżenie co do treści: nawet w nocy, na statkach nie ma sytuacji, żeby wszyscy spali, szczególnie na tych starych, które nie mają autopilota. Wyobrażasz to sobie? To tak jakby w jadącym aucie nagle wszyscy zasnęli. Dodatkowo, dziewczyna samotnie nie dopłynęłaby do portu. Równocześnie trzeba sterować, zajmować się żaglami oraz samymi cumami. W pojedynkę raczej nie do zrobienia na dużym okręcie.

Sama historia niezmiernie ciekawa i nawet mi się podobała. Interesująca legenda. Jedynie brakuję mi słów typowo związanych z tematem żeglugi, które wprowadzają w klimat, u Ciebie niestety ich nie ma.

Podsumowanie:

Nie wiem czy to szczęście, czy nieszczęście, że trafiłaś akurat na mnie. Igrzyska mam w małym paluszku (szczególnie pierwszą część), do tego tak się składa, że na żeglarstwie też się ciut znam. Twoje historię są ciekawe i zapewne masz na nie pomysły. Troszkę gorzej z wykonaniem. Zauważyłam trochę niedociągnięć fabularnych, ale to wynotowywałam na bieżąco, reszta znajduje się gdzieś poniżej; mam nadzieję, że nie obrazisz się za ich wytknięcie.

Warto poprawić zapis dialogów i akapitów. Powinnaś przyłożyć się do pisania opisów. Wiem, że na początku nie jest to łatwe, ale z czasem jest idzie coraz lepiej, a sądzę, że znacznie podniosło by to jakość twojego opowiadania.

Czuję, że masz w sobie potencjał i chęci. Teraz pozostaje tylko ćwiczyć i szlifować warsztat. Dobrze, że szukasz bety, to Ci na pewno bardzo pomoże.

1) Fabuła/Wątki 7,5/10pkt.

Broken Mistery 5/7

Wątek jest w zasadzie jeden, choć dość mocno rozbudowany, a mianowicie pragnienie zdobycia pieniędzy dla Peety. Wiąże się z tym konieczność polowania, znajomość z Galem oraz wizyty na Ćwiek, choć ta zdążyła się dopiero jeden raz. Pod koniec pojawia się jeszcze szkoła. Ja jednak wciąż oczekuję emocji podczas oglądania Peety całującego Katniss. Ta historia ma naprawdę duży potencjał, który aż prosi się, aby go wykorzystać. Wprowadziłaś wiele drobnych informacji, które można by ładnie rozbudować, na przykład dlaczego mieszkają w Dwunastce, skoro mają rodzinę w Czwórce, rozwinięcie historii z kuzynką Annie, mogłabyś przybliżyć życie codzienne w Dystrykcie, szkołę i przyjaciół (choć ten wątek przyblokowałaś), tęsknotę za Peetą, zazdrość… Ho, ho, mogłabym tak jeszcze długo wymieniać.

Powiem, że szczerze liczę na to, iż uda ci się doprowadzić historię do końca.

Drabble 1,5/1,5

Wewnętrzny więzień

     Jest dziewczyna, jest dom jako metafora więzienia. Całkiem zgrabnie pokazane.

Wychodzę

     Ten tekst podoba mi się dużo bardziej niż poprzedni. Ja również zgadzam się z tym, że w drabblach mogą być dialogi, byle nie za dużo. U ciebie jest w porządku, choć sama wymiana zdań jakby lekko niedociągnięta. Jednakże pomysł niezmiernie mi się podoba, dlatego troszkę podciągnę punkty.

Z kanonu morskich opowieści. Zaiście piracki trunek – rum  1/1,5

     Świat przedstawiony zgrabnie, ale jak już pisałam, brakuje mi wprowadzania klimatu za pomocą specyficznych słów (chociażby na końcu zamiast tego nieszczęsnego pomostu mogłaby znaleźć się keja).

2)   Rozwinięcie akcji 3,5/6pkt.

Akcja rozwija się dość powoli, nie zawalasz się tysiącem nieskończonych wątków. Jestem ciekawa, do którego momentu chcesz poprowadzić tą historię. Z rozdziału na rozdział jest coraz lepiej, są one też dłuższe, jednak wciąż każdy z nich przedstawia krótki przedział czasowy, choć w twoim opowiadaniu to akurat nie przeszkadza.

Jednak nie mogę powiedzieć wiele więcej, gdyż dopiero zaczynasz, a historia jeszcze na dobre się nie rozwinęła.

3)   Świat przedstawiony 4/10pkt.

Broken Mistery

Brak opisów uniemożliwia nam jego poznanie. Pod koniec zorientowałam się, że nie wiem nawet, jaka jest pora roku. Opisy i wyobrażenie Dwunastki czerpię jedynie z fandomu, niestety. Warto nad tym popracować, bo wpływa znacząco na jakość.  Byłaby trójeczka, ale dorzucę punkcik za resztę.

Broken Mistery – niedociągniecia fabularne

      Wydaje mi się, że nie można było przemieszczać się pomiędzy dystryktami (poza Tournee Zwycięzców i pewnymi osobami z Kapitolu). Z tego powodu, nie wydaje mi się prawdopodobne, aby kuzynka Annie z Czwartego Dystryktu mogła mieszkać w Dwunastce.

Grypa i przeziębienie to nie ta sama choroba, a na tą drugą się nie umiera. Nawet ktoś niedożywiony. Przeziębienie to osłabienie organizmu, łatwo można wtedy złapać coś innego, ale nie jest to mordercza bakteria.  Tak w kwestii realiów.

W rozdziale trzecim: po przeliczeniu, wyszło mi, że mamy ok. czterech dni po dożynkach. Piszesz, że już ogląda w telewizji Katniss i Peetę, a tymczasem igrzyska się jeszcze nie zaczęły. Z resztą na początku Peeta trzymał się z zawodowcami, z Katniss spotkali się dopiero później. Nie odpowiada mi również to, że według ciebie wielu zaczęło zapuszczać się do lasu po zwierzynę. Nie. Mieszkańcy dystryktu byli zbyt przerażenie wizją przejścia pod siatką, aby polować.

Wewnętrzny więzień

        Mając do dyspozycji zaledwie sto słów, nie mamy zbyt wiele pola do popisu. Historia wydaję się realistyczna, jednak nie pasuje mi końcówka mówiąca o glosie (skoro osoba leżała w ciszy). Dobrze byłoby też się temu tekstowi bliżej przyjrzeć i spróbować usunąć te cztery słowa. Ach, zapomniałabym – każdy Word ma opcję pokazywania słów – napisz mi którą masz wersję, to postaram Ci się pomóc wydobyć ją na wierzch.    

4)   Bohaterowie 4/10pkt.

      Niestety w tym punkcie nie mam wiele do powiedzenia. Nawet o głównej bohaterce, narratorce opowiadania otrzymujemy zdawkowe informacje. O Gale’u i Peecie wiem tyle co z książki. Jakby się nad tym dłużej zastanowić, to brakuje u Ciebie rozbudowanych opisów, dzięki którym przybliżałabyś nam wygląd czy charakter bohaterów, wygląd świata przedstawionego, czy nawet coś tak, zdawałoby się trywialnego, jak panująca pogoda.

5)   Dialogi/Narracja 4,5/10pkt.

      Pozwolę sobie pominąć tutaj ich niepoprawny zapis, bo to nie ten punkt. Dialogów jest u Ciebie sporo i zazwyczaj trzymają się w jako takim stanie. Z narracją jest już trochę gorzej. Momentami mam wrażenie że czytam myśli dziesięciolatki, a nie piętnastoletniej dziewczyny.

      Problemem jest też to, że nie zaznaczasz myśli bohaterki, przez co zlewają się one z resztą tekstu. Ogólnie narracja pierwszoosobowa zawsze wydawała mi się trudniejsza, może by tak spróbować pisać jako wszechwiedzący narrator?  

6)   Styl 2,5/4pkt.

      Ogólnie nie jest zły, powiedziałabym raczej, że niedopracowany. Jeśli będziesz sporo pisać i czytać o pisaniu, twój styl będzie dobry, a może nawet lepszy. Niestety bez pracy nie ma kołaczy.

      Momentami bardzo nierówny. Masz fragmenty napisane bardzo dobrze, ale i takie, które nie są najlepsze. Widać jednak, że nie jest to styl pierwszych kroków przy klawiaturze.

      Z każdym rozdziałem jednak twój styl staje się coraz bardziej indywidualny. Początkowo zdawało się, jakbyś nieomalże parafrazowała książkę, pod koniec jest już lepiej. Punkt za widoczny rozwój.

7)   Oryginalność 6/10pkt.

      Za Igrzyska niestety muszę odciąć trochę punktów, gdyż czytając pierwsze rozdziały, miałam momentami wrażenie, że po raz kolejny czytam książkę. Przemyślenia bohaterki są bardzo podobne, do tego co podsuwała nam pani Collins. Drugi rozdział był niejako perełką, myślałam, że będziesz po prostu opisywać, jak czuję się dziewczyna, której przyjaciel wyruszył na arenę. Niestety dalej jest tylko gorzej. Dlaczego ona zaczyna polować? Jeśli chciałaś stworzyć drugą Everdeen, to można było spokojnie o tym pisać, albo wziąć się za Gale’a, bo to właśnie on najbardziej przypomina mi główną bohaterkę.

      A tak? Mam wrażenie, że czytam o następczyni Katniss. Polowanie, znajomość z Galem, tata aptekarz, który leczy biednych w domu, miłość do Peety, mieszkanie w Złożysku (skoro tata jest aptekarzem, nie powinni przypadkiem mieszkać w tej bogatszej części Dwunastki?) Wprowadź więcej szczegółów, które sprawią, że stanie się indywidualnością. Ale to jak już napisałam wyżej opisy, opisy, opisy!

      Pomimo to, nie spotkałam się z takim blogiem, bo większość bierze się albo za inne Igrzyska, albo za innych trybutów. Plusik za stworzenie historii.

Poprawność 7,5/20pkt.

Zacznę od poprawności zapisu, gdyż ten uderzył mnie na początku. Tekst najlepiej wygląda wyjustowany (u ciebie jest wyrównany do lewej), ale to akurat małe piwo. Pamiętaj proszę o akapitach. Wiem, że w bloggerze nie do się ich zrobić inaczej niż html’em, ale gdy wklejamy coś z Worda, to akapity i wcięcia również się przenoszą. Pamiętaj, że przed wypowiedziami również powinno znajdować się wcięcie. Dodatkowo, masz niepoprawny zapis dialogów (zamiast minusa, powinniśmy stosować półpauzę lub pauzę oraz mylą Ci się rozmiary literek których używasz w komentarzach do czyjejś wypowiedzi ). Wiem, że to ostatnie naprawdę często sprawia ogromny problem, ale może tak by znaleźć jakaś betę lub chociaż przeczytać dobry artykuł na ten temat?

Poprawiłam dokładnie Rozdziały I, IV oraz VI cz.1 oraz miniaturkę o piratach, inne wypisane błędy są rażące, lub w inny sposób wyjątkowo rzucające się w oczy. (Brak przecinka lub kropki – należy wstawić go pomiędzy zaznaczone słowa)

Broken Mistery

Prolog
1)W Panem nie będzie rewolucji. - oświadczam. – Niepotrzebna kropka.

Rozdział I
2)Już czas. - słyszę przygnębiony głos ojca. – Niepotrzebna kropka.
3)Choć wszyscy znają to na pamięć, słuchamy tego w ciszy. Nie czekamy aż skończy. Im dłużej będzie mówił tym dłużej dwójka z nas jest bezpieczna.– Skoro nie czekają aż skończy, znaczyłoby to, że ktoś mu przerwał. Z kontekstu sądzę jednak, że to „nie” znalazło się tam przypadkowo. Brak przecinka.
4)Jest żyjącym zwycięzcą Igrzysk, oraz zwykłym – Niepotrzebny przecinek przed spójnikiem.

5)O ironio!, myślę i wywracam oczami. – Tutaj przydałby się cudzysłów lub kursywa dla podkreślenia myśli bohaterki.
6)Może za rok dostanie jakiś zwycięzki dystrykt?  – zwycięski
7)jak ona śmie?!, wrzeszczę w myślach. – Ponownie, jak w ptk piątym, dodatkowo, brak wielkiej litery na początku zdania.
8)Nikt nie klaszcze, nikt nawet się nie odezwie – Powtórzenie.
9)W ten sposób mówimy głośne (metaforycznie) i stanowcze nie!, igrzyskom. – Wykrzyknik i przecinek niepotrzebne, jeśli koniecznie chcesz pozostać, w takiej formie, nie! – w cudzysłów lub kursywę.
10)Kilka osób dotyka trzema palcami lewej ręki ust i wyciągają ku Katniss. – Brak podmiotu w drugiej części zdania (wyciągają ją ku lub wyciąga ją ku).
11)Haymitch -o którego obecności już prawie zapomniałam- idzie(…) – Brak spacji, lepiej brzmiałoby o obecności którego.
12) Po chwili znika z ekranu a ja zauważam (…) – Brak przecinka (ekranu, a ja).
13) Kilku Strażników Pokoju zaciąga Haymitcha poza pole 'widzenia' kamer i to na tyle. – Wydaje mi się, że końcówka tego zdania jest niepotrzebna, poza tym, widzenie nie musi być zapisane w cudzysłowie.

Rozdział II
14) Nie odejdę puki nie pożegnam się z Peetą. – póki
15)  - Ciekawe jak ma się to powtórzyć? - mamroczę pod nosem w drodze do domu. - Osoba do której przyszłam, pewnie nie będzie żyła. 

 Z impetem otwieram drzwi domu i rzucam się na łóżko. – Powtórzenie, brak przecinka.

Rozdział IV – nie będę tu wypisywać wszystkich myśli bohaterki, które powinny być zaznaczone, bo musiałabym tu zamieścić większość rozdziału

16) Gdy stoję w ciemnym lesie, dociera do mnie jedynie wątły promień księżycowego światła (a raczej słonecznego, bo księżyc odbija promienie słońca) zastanawiam się czy to będzie ostatni widok który ujrzę w życiu. Normalnie jakbym nie miała się w takiej chwili nad czym zastanawiać...

Dlaczego od razu nie wpadłam na to, że komuś może się nie spodobać, że niszczę jego pracę i na dodatek zbieram jej żniwa?

Dobra, nie chcę znać odpowiedzi... – Wkleiłam tu dość długi fragment, chcąc zwrócić na coś twoją uwagę. W zaznaczonym miejscu brakuje przecinka, ale nie o to mi teraz chodzi. Nie pierwszy raz bohaterka prowadzi tak zawiłe przemyślenia z wtrąceniami, to sprawia, że dla czytelnika staje się ona niezmiernie dziecinna. Tu ktoś przykłada jej nóż do gardła, a mamy tekst dotyczący księżycowego światła. Jako, że piszesz w pierwszej osobie, staraj się skupiać na emocjach i odczuciach. W tym fragmencie zdecydowanie brakuję przerażenia, przyspieszonego tętna, czy płytkiego oddechu. Czego co świadczyłoby o tym, że dziewczyna w ogóle przejęła się tym, że jej życie wisi na włosku. Z tego co pamiętam, podobne było podczas dożynek, niby trochę strachu, ale w ogólnym rozrachunku myślała o wielu innych rzeczach. Co prawda pojawia się to kilka zdań później, ale jednak powinien to być element dominujący. 

Zamiast żniw, powinny być owoce.

17)  Ja i mój napastnik stoimy w ciszy. Może powinnam zacząć coś mówić, by jakoś się z tego wyplątać? Niestety, głowie mam pustkę.

Nie ładnie tak kraść. - słyszę w końcu męski głos, przy moim prawym uchu. – Niepotrzebna kropka.

18) No wiem... – Jak pisałam już wcześniej, coś co wyraźnie jest przemyśleniami, warto zaznaczać kursywą bądź cudzysłowem

19) - Powiedz to mieszkańcom dystryktu. Od nich się uczę. - chętnie bym się teraz bezczelnie wyszczerzyła, gdyby tylko ten osobnik mógł zobaczyć moją twarz. – Brak wielkiej litery.

20) - Możliwe.To go na chwilę zatyka. Wbrew pozorom mam przewagę. Posługując się moim najlepszym przyjacielem sarkazmem, mówię dalej: –> – Możliwe. – To go na chwilę zatyka. Wbrew pozorom mam przewagę. Posługując się moim najlepszym przyjacielem sarkazmem, mówię dalej:

21) - To jak? Zabijesz mnie, czy mogę już sobie iść? - z trudem panuję nad moim głosem.– Z wielkiej litery.

22)Nie pogrywaj ze mną. - jego głos brzmi jak warknięcie. – Niepotrzebna kopka.

23)Gdybyś chciał mi coś zrobić, już dawno byłoby po sprawie. - udaję znudzoną – Brak wielkiej litery.

24)Dziecko, ty weź idź do domu i nie komplikuj mi życia. - odzywa się chłopak. – Niepotrzebna kropka.

25) Zaciąłeś się tym swoim nożykiem? - nie wiem dlaczego się z nim drażnię – Brak wielkiej litery, przecinek przed dlaczego.

26)Powiem ci coś: Jesteś w błędzie! – Wielka litera jest tu zbędna.

27)ze środków do życia – z środków

28)Od razu założyłam, że ktoś w Jedynki – Nie w, tylko z Jedynki.

29)Chodź. - po czym idę – Niepotrzebna kropka oraz „po czym”, „idę” z wielkiej litery. Dodatkowo „idę” powinno znajdować się w następnym akapicie, nie jako komentarz do wypowiedzi. 

Rozdział V
30)a raczej kawałka trawy, oddzielającego nasz dom od nastemnego – następnego
31) Nauczę cię wiązać pułapki. – Pułapki się raczej zastawia.
32)W drodze do nich oddaję chlopakowi zające – chłopakowi

Rozdział VI cz.1
33)". - cytuje mnie. – Brak kropki.
34)No co ty?, ironizuję. – Nie wiem czy to miała być wypowiedź czy myśl, jeśli to drugie, warto to zaznaczyć, jeśli pierwsze zamiast przecinka lepszy byłby myślnik.
35) Człowieku, o czym ty do mnie mówisz?, myślę z politowaniem.– Jak już wyżej pisałam, warto by zaznaczyć myśli bohaterki.
36)więzi - w powietrzu robię palcami znak cudzysłowu. - z nożem. – Brak wielkiej litery.
37) nie daję rady utrzymać powiek w pozycji otwartej. – Lepiej brzmią otwarte powieki, niż powieki w pozycji otwartej.
38)instytucji wszystkich dzieciaków - szkoły. W szkole, jak to w szkole – Powtórzenie.
39)odlatujesz w swój świat - ładnie powiedziane - ale do dystryktu przyjechali nowi Strażnicy. – To wtrącenie w środku wypowiedzi jest trochę nie na miejscu. Jeśli już chcesz je zachować, to przynajmniej zapisz jako osobne zdanie(z wielkiej litery i po kropce).
40)oczy chłopaka patrzą na mnie z czymś co – Brak przecinka.
41) specjalnie przyjacielski nagle postanawia – j.w.
42)nie oddałam Gale'owi bo obydwoje – j.w.
43)Mówię tacie o tym co wiem – j.w.
44)Na prawdę się o niego martwię – naprawdę
45)Proszę, wejdź. - mama chłopaka zaprasza mnie do środka. – Brak wielkiej litery.
46)prawej strony kuchnia a w głębi – Brak przecinka.
47) Hazelle Hawthorne a to moje – j.w.
48)dziecaki Rory, Vick i Posy. – dzieciaki
49)Hazelle wzkazała – wskazała
50)wiedzieć czemu mała – Brak przecinka.
51)  pokazać rękę po czym – j.w.
52) czym ze zdziwnieniem stwierdzam – zdziwieniem
53) cięnką różową bliznę. – cienką
54) Ni chyba, że – no
55) zostawię je na pamiętkę – pamiątkę
56) zabiaram się do ściągania szwów – zabieram
57) Czemu pachnisz surowym mięsem – pachniesz
58)Przyniosłam te zające które zabrałam – Brak przecinka.
59) Czemu się ściekam – wściekam
60)narzekałem jej na ciebie a ona – Brak przecinka.

Wewnętrzny więzień

Jak napisał w komentarzu jeden z twoich czytelników, to niestety nie jest drabble. Drabble ma tylko jedną cechę (niektórzy sądzą, że dwie, ale ja się z tym nie zgadzam), a jest nią właśnie składanie się z równo stu słów.

Wychodzę
1)      ślizgonki – powinno być z wielkiej litery.
2)     jak normalna porządna uczennica – jak normalna, porządna uczennica
3)     Ni stąd ni zowąd – Ni stąd, ni zowąd
4)     ognistej whiskey – nazwa własna, z wielkiej litery
5)     ślizgonów – jak w ptk. 1

Z kanonu morskich opowieści. Zaiście piracki trunek – rum
1)W samym tytule wyskakuję mi błąd. Zaiście – Powinno być chyba zaiste, to samo pojawia się jeszcze w kilku miejscach w tekście.
2)     mogły nimi pływać - w tym miejscu Will trochę się zdziwił - żyła – mogły nimi pływać… - W tym miejscu Will trochę się zdziwił. - …żyła
3)     historii toteż spieszno – Brak przecinka.
4)     zlewajace się z taflą – zlewające
5)     Tak więc według legendy - w tym momencie Kapitan Jack Sparrow wydał z siebie jęknięcie irytacji, bo przecież ta historia była najprawdziwszą prawdą, a członek jego załogi śmiał zmienić ten jakże istotny fakt. - owa Clemence – Tak więc według legendy… - W tym momencie Kapitan Jack Sparrow wydał z siebie jęknięcie irytacji, bo przecież ta historia była najprawdziwszą prawdą, a członek jego załogi śmiał zmienić ten jakże istotny fakt. – …owa Clemence
Dodatkowo „najprawdziwszą prawdą”, jest masłem maślanym.
6)       nienaturalne fale koło burty wywołało – wywołały
7)        w świetle księżyca, ogonie. – Niepotrzebny przecinek.
8)       przypadkiem zapuściłam się na te wody i bardzo mnie ucieszył widok tego statku – Brak wielkiej litery.
9)       dogoniły a w bajkę o nich – Brak przecinka.
10)   bardzo ważnego dla niej chłopaka – Lepiej brzmiałoby mężczyznę lub chłopca.
11)     głos jakim mówiła syrena na prawdę – naprawdę, brak przecinka.
12)    jej skarb jakim był – Brak przecinka.
13)    ogromnym okręcie a cała – j.w.
14)    rzuciła się z pomost. – pomostu

Dodatki 2,5/5pkt.

Nie ma tu niczego nadzwyczajnego, jest za to kilka błędów (Autroka – Autorka oraz funfictiom- to jest fanfiction, od fana nie od zabawy). Zamiast „Funfiction/Miniaturki/Drabble itp.” Wstawiłabym coś krótszego, na przykład Spis treści.

Zastanawia mnie jedno: dlaczego przeniosłaś się na inna stronę? Spokojnie można było ff zostawić na starej stronie, a na drugiej publikować tylko te miniaturki.

Za rozbudowaną stronę o autorce i całkiem zgrabny spis treści z opisem i zdjęciem, byłoby więcej, ale niestety muszę odjąć za błędy.

Podsumowanie 2/5pkt.

Liczę i liczę i wychodzi mi 51 punktów. Niezbyt wiele. Patrzę, czy i gdzie mogę coś ponaciągać, ale niestety. Po przejrzeniu ocen koleżanek, stwierdzam, że danie Ci większej ilości punktów mogłoby być krzywdzące dla innych ocenionych blogów. Nie podoba mi się to tym bardziej, że to moja pierwsza ocena i teraz wychodzę na jędzę, która surowo ocenia.

Dwa w prezencie, aby podciągnąć ocenę, ale też dlatego, że masz potencjał i warto tą historię zakończyć. Przed tobą jeszcze długa droga, ale liczę że ci się powiedzie. Pozdrawiam gorąco i życzę weny oraz chęci do samodoskonalenia!          

Ilość zdobytych punktów: 

51, a więc Poniżej przeciętnej (2)

Coś blogspot zaczyna szwankować... Mam nadzieje, że wybaczycie mi usterki techniczne, ale jak zaczynam naprawiać to psuje się wszystko. Starałam się jak tylko mogłam, ale to moja pierwsza ocena, więc za wszelkie niedociągnięcia serdecznie przepraszam.

Chciałabym jeszcze z tego miejsca serdecznie podziękować za przyjęcie mnie w swoje progi. Mam nadzieję, że współpraca będzie samą przyjemnością.